Normaal gesproken is het schrijven van een blog op onze rederijkerssite een leuke activiteit, maar vandaag voel ik mij er verdrietig onder, want vrijdag 20 januari hebben wij Dries van Dixhoorn begraven. Dries was al vroeg lid van de projectgroep Rederijkers in Zeeland. Zijn werkterrein was met name zijn geliefde Zeeuws-Vlaanderen. In de beginjaren trok hij met zijn vriend Piet Versluijs langs tal van archieven in Zeeland en daarbuiten om aldaar in aanmerking komende archivalia te fotograferen. Hij raakte dermate geïnteresseerd door al die ‘onleesbare’ documenten dat hij diverse cursussen is gaan volgen om zelf ook te kunnen transcriberen.

Zijn eerste werk was de familie Desaunois (18e/19e eeuw), die gefotografeerd en getranscribeerd werd. Deze familie was afkomstig uit Henegouwen. Na de ontdekking van nog meer archivalia over deze chirurgijnsfamilie uit Stoppeldijk (Vogelwaarde) en Hulst heeft Dries deze eveneens gefotografeerd, geïnventariseerd en getranscribeerd. Het ging weliswaar niet om rederijkers, maar hij vond het leuk om te doen. Voor ‘onze’ Zeeuws-Vlaamse rederijkers zijn we diverse keren op stap geweest, onder andere naar het Nationaal Archief in Den Haag en het stadsarchief en het rijksarchief in Gent.

Tijdens de coronaperiode heeft de afdeling Zeeuws-Vlaanderen zich gedienstig gemaakt door mee te werken aan het project Bronnenpublicaties West-Zeeuws-Vlaanderen. Wij hebben toen gewerkt aan de keuren en inkomende stukken van de plaats Oostburg uit de jaren 1604-1648. Later in het jaar zullen deze transcripties in boekvorm gepubliceerd worden. Het afgelopen jaar was een slecht jaar voor Dries, niettemin bleef hij steeds vragen om materiaal waarmee hij aan de slag kon en voelde hij zich betrokken bij de projectgroep.

Heel tevreden was hij over het feit dat we met de website Rederijkers Zeeland verhuizen naar het wetenschapsplatform van het Koninklijk Zeeuwsch Genootschap der Wetenschappen. Dat was een mooi resultaat van de groep vrijwilligers die zich jarenlang heeft ingezet om de geschiedenis van de rederijkers te ontsluieren, vond hij. In werkelijkheid is het resultaat nog mooier. Op de dag dat Dries overleed, was er in Middelburg een symposium met hoogleraren uit Nederland en België, die van zins zijn om gezamenlijk een bundel te schrijven over het toneel bij de rederijkers. De resultaten van de projectgroep blijken op te vallen op hoog niveau en worden de moeite waard gevonden om die te bewerken. Twee artikelen in die bundel zullen gewijd zijn aan Zeeuwse kamers. Dries zou er erg blij mee geweest zijn.

Over dit alles ging het natuurlijk niet op die 20ste januari. Tijdens de dankdienst werd Dries gememoreerd als gelovig mens met hart voor zijn gezin en zijn geloof en ook zijn dienstbaarheid aan de samenleving bleef niet ongenoemd. Zijn meest herkenbare karaktertrek, zoals wij hem ook kennen, werd met regelmaat aangehaald. Een aimabel en innemend mens heeft ons verlaten, we zullen hem missen. Wij wensen Betsy en de kinderen veel sterkte bij de verwerking van dit verlies.

Jan van Loo, 24 januari 2023.